Jubilatka należy do czołowych polskich aktorek. Stworzyła ponad 300 ról – teatralnych, filmowych, telewizyjnych, kabaretowych, radiowych. Wszystkie sumują się dziś w imponujący i różnorodny dorobek artystyczny. Przyniosły również aktorce ogromną popularność, a co ważne, też niesłabnącą z upływem lat, sympatię publiczności.
Jeszcze przed maturą zadebiutowała w filmie „Spotkanie w Bajce” J. Rybkowskiego (1962). W 1966 roku ukończyła studia aktorskie w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie i dołączyła (na zaproszenie dyrektora Andrzeja Szczepkowskiego) do zespołu Teatru Dramatycznego w Warszawie. W tym czasie zadebiutowała również na estradzie w legendarnym Kabarecie „Dudek”.
W Teatrze Dramatycznym zagrała szereg znaczących ról, m.in.: Rosaurę w „Życie jest snem” Calderona (reż. L. René, 1969), Reganę w „Królu Learze” Szekspira (reż. J. Jarockiego, 1977), tytułową rolę w „Iwonie księżniczce Burgunda” Gombrowicza (reż. L. René, 1975), Dyzię w „Kubusiu Fataliście” (reż. W. Zatorski, 1976), Muszkę w „Skizie” Zapolskiej (reż. W. Zatorski, 1981).
Do znaczących osiągnięć aktorskich Magdaleny Zawadzkiej wypisać należy kreacje Szekspirowskie stworzone w Teatrze TV m.in.: Lady Makbet w „Makbecie” (reż. A. Wajda, 1969), Kasię w „Poskromieniu złośnicy” (reż. Z. Hübner, 1971), Ofelię w „Hamlecie” Szekspira (reż. G. Holoubek, 1974), Helenę we „Wszystko dobre, co się dobrze kończy” (reż. E. Dziewoński, 1974) oraz Kleopatrę w „Cezarze i Kleopatrze” G.B. Shawa (reż. J. Gruza, 1971), tytułową rolę w „Beatrix Cenci” J. Słowackiego (reż. G. Holoubek, 1973), Polly w „Operze za trzy grosze” B. Brechta (reż. E. Dziewoński, 1976), Kasię w „Igraszkach z diabłem” J. Drdy (reż. Tadeusz Lis, 1980), Ksantypę w „Obronie ksantypy” L. H. Morstina (reż. A. Minkiewicz, 1991), Wasylisę w „Na dnie” M. Gorkiego (reż. G. Holoubek, 1994), Lulu w „Skizie” G. Zapolskiej (reż. G. Holoubek, 2001).
W 1982 roku dołączyła do zespołu warszawskiego Teatru Polskiego pod dyrekcją Kazimierza Dejmka. Zagrała wówczas m. in., w jego reżyserii: Damę w „Letnim dniu” S. Mrożka (1984), Kumę Ubową w „Ubu Królem” A. Jarry’ego (1991).
Gościnnie grała (1984, 1987, 1999) również w Teatrze Scena Prezentacje.
Zagrała w wielu filmach, m.in. w: „Rozwodów nie będzie” (J. S. Stawiński, 1964), „Sublokator” (J. Majewski, 1966), „Opowieściach weekendowych: Damski interes” (K. Zanussi, 1966), „Mocnym uderzeniu” (J. Passendorfer, 1967), „Panu Wołodyjowskim” (J. Hoffman, 1969) – za rolę Basi otrzymała wiele nagród i uznana została za najlepszą i najpopularniejszą aktorkę; „Nocach i dniach” (J. Antczak, 1975), „Białym małżeństwie” (M. Łazarkiewicz, 1993), „Rysiu” (S. Tym, 2007), „Excentrykach, czyli po słonecznej stronie ulicy” (J. Majewski, 2016).
Wystąpiła w popularnych telewizyjnych serialach, m.in.: „Przygody Pana Michała”, „Wojna domowa”, „Na dobre i na złe”, „Samo życie”, „39 i pół”, „Magda M.”, „Prawo Agaty”.
W Teatrze Ateneum, do którego została zaproszona przez dyrektora Janusza Warmińskiego, pracuje nieprzerwanie od 1992 roku.
Stworzyła na tej scenie wiele różnorodnych ról: w reż. W. Śmigasiewicza – „Boy” T. Boya-Żeleńskiego (1995), Porcję w „Kupcu weneckim” Szekspira (1976), Hrabinę w „Szalonym dniu, czyli Weselu Figara” Beaumarchais (1997). Interesująco przedstawiały się wielowymiarowe portrety kobiet w sztukach współczesnych: „przeraźliwie pragnąca miłości, samotna” Adelajda w „Mr Love” K. Leach (reż. Tomasz Zygadło, 1999), Urszula Loyer, „nieefektowna zewnętrznie, niepewna siebie, stateczna wdowa, która zauroczyła się w młodym Van Gogha” w „Vincent i Urszula” N. Wrighta (reż. B. Sass, 2003; za tę rolę otrzymała III nagrodę w plebiscycie publiczności 42. Rzeszowskich Spotkaniach Teatralnych), Lisa w komedii o małżeńskich potyczkach „Małe zbrodnie małżeńskie” E. E. Schmitt (reż. Marcin Sosnowski, 2005), Imgłogena w „Stacyjce Zdrój” (A. Poniedzielski, A. Opatowicz, 2008), Pani Pupko w „Namiętnościach” I. B. Singera (reż. I. Cywińska, 2009).
Choć całe życie zawodowe Magdaleny Zawadzkiej związane jest z Warszawą (gra gościnnie w Teatrze Polskim, Och-Teatrze, Polonii, Capitolu, Teatrze 6 Piętro), to trzeba dodać, że na przestrzeni lat występowała na scenach Europy, USA, Kanady, Australii i RPA.
Nagrody, którymi uhonorowano Magdalenę Zawadzką w ostatnich latach to: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Medal – Zasłużony dla Kultury Gloria Artis, Wielki Splendor – Nagroda Teatru Polskiego Radia, tytuł Mistrz Mowy Polskiej, Platynowy Szczeniak – za wybitne osiągnięcia w aktorstwie filmowym, 5. Festiwal Aktorstwa Filmowego we Wrocławiu; Ikona Polskiego Kina – VI Suspense Film Festiwal w Kołobrzegu, Nagroda KLAPS 2018 – IV Festiwal Filmu i Teatru w Zielonej Górze.
Wytchnieniem od pracy aktorskiej jest dla aktorki pisanie i podróżowanie. Do rąk czytelników, w ostatnich tylko latach, trafiły trzy książki: „Gustaw i ja”, „Taka jestem i już”, „Moje szczęśliwe wyspy” (Wydawnictwo Marginesy).
Gdy pięć lat temu w Teatrze Ateneum świętowaliśmy pięćdziesięciolecie pracy artystycznej Magdaleny Zawadzkiej, w okolicznościowym wydawnictwie z serii „Aktorzy Ateneum” Barbara Osterloff, kreśląc wielobarwny portret jubilatki, napisała, że jest aktorką, „której wciąż sprzyja upływający czas”. Dziś do imponującego dorobku twórczego trzeba dodać kolejne role, w tym dwie powstałe na Scenie 20 w Ateneum, w reżyserii Wojciecha Adamczyka: Cecyli Robson w „Kwartecie” R. Harwooda (2020) oraz Claude w „Uciekinierkach” P. Palmade & Ch. Duthuron (2021).
Świadectwem pomyślnie upływającego czasu jest również to, że oficjalny profil Magdaleny Zawadzkiej na Facebooku obserwuje dziś blisko 60 tys. osób. W czasie pandemii aktorka rozpoczęła internetową publikację własnych interpretacji utworów poetyckich. Dziś każdy z odcinków notuje kilka tysięcy odsłon.
Jubileusz 55-lecia pracy artystycznej Magdalena Zawadzka świętowała na naszej Scenie 20, 18 listopada 2021 roku grając w przedstawieniu „Uciekinierki”. Po spektaklu przyjmowała gratulacje, podziękowania i życzenia od przyjaciół, koleżanek i kolegów z Teatru Ateneum, aktorów i współpracowników, artystów i twórców oraz wspaniałej publiczności, która zgotowała jubilatce owacje na stojąco i odśpiewała “100 lat!”.
Dziękujemy sponsorom: Jarosław Uściński/ Moonsfera i Piotr Wieczorek/ Gastro Magic Service za pyszne przekąski i wykwintną oprawę bankietu.